ในช่วงก่อนที่วงการแพทย์จะมีการสร้างวัคซีนป้องกันโรคขึ้นมา มีโรคระบาดชนิดหนึ่งเกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา
ซึ่งโรคที่ว่านี้ทำให้เด็ก ๆ หลายคนในเวลานั้น ต้องติดเชื้อและทนทุกข์ทรมานจากการที่เชื้อโรคเข้าไปทำลายกล้ามเนื้อ รวมถึงเนื้อเยื่อส่วนต่าง ๆ ในร่างกายเชื้อโรคที่ว่านี้มีชื่อเรียกว่า “เชื้อโปลิโอ”
โรคโปลิโอ เป็นโรคติดต่อที่สามารถทำให้เกิดผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อผู้ติดเชื้อ สาเหตุของโรคเกิดจากเชื้อไวรัสซึ่งอาจไปทำลายระบบประสาทจนส่งผลให้ผู้ติดเชื้อมีภาวะอัมพาต หายใจลำบาก หรือถึงแก่ความตายได้
ความอันตรายของโรคโปลิโอต่างเป็นที่รู้กันดีว่ามีความร้ายแรงแค่ไหน ซึ่งในอดีตก็มีผู้ป่วยเป็นโรคนี้เป็นจำนวนมากเนื่องจากยังไม่มีวัคซีนป้องกันเกิดขึ้นบนโลก
และด้วยเชื้อไวรัสนี้เองทำให้ชีวิตของชายคนหนึ่งต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล เพราะโรคโปลิโอได้ไปทำลายกล้ามเนื้อของเขาจนหมดสิ้น นอกจากนั้นแล้วโรคที่ว่านี้มันยังทำให้เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ในสิ่งที่เรียกว่า “ปอดเหล็ก” มาตลอดทั้งชีวิตกว่า 70 ปี และนี่คือเรื่องราวของชายชื่อว่า Paul Alexander
Paul Alexander เป็นผู้รอดชีวิตจากโรคโปลิโอในอดีต ด้วยผลข้างเคียงจากโรคโปลิโอ ทำให้ Paul เป็นอัมพาตในทุกส่วนของร่างกายตั้งแต่คอลงไป รวมถึงมันยังทำลายระบบการหายใจด้วย
และด้วยเหตุผลนี้เองที่ทำให้เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ในเจ้าปอดเหล็กมาตั้งแต่เด็ก
สำหรับปอดเหล็กนี้ เป็นเครื่องช่วยหายใจชนิดใช้แรงขับดันที่จะใช้ในการรักษาชีวิตของผู้ป่วยโรคโปลิโอขั้นร้ายแรงเท่านั้น
ในตอนที่ Paul เริ่มป่วยเขาเล่าให้ฟังว่า ขณะนั้นเขามีอายุเพียงแค่ 6 ขวบ ในตอนที่เริ่มติดเชื้อในปี 1952 ซึ่งเป็นปีที่มีการระบาดของโรคนี้อย่างหนักและเลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา
“ในตอนที่ผมเริ่มป่วย ผมก็เป็นเหมือนกับเด็กคนอื่นๆ โดยเริ่มแรกผมรู้สึกเพียงแค่ไม่สบายนิดหน่อยเท่านั้น แต่เมื่อแม่ผมมาเห็นเธอก็รู้ในทันทีเลยว่าผมป่วยเป็นโปลิโอ เธอจึงพาผมไปรักษาโดยด่วน”
“ทว่าในระยะเวลาเพียงแค่ 5 วันหลังจากที่ผมรู้ตัวว่าได้รับเชื้อ ผมก็สูญเสียทุกอย่าง ผมไม่สามารถเดินได้ หรือกระทั่งขยับตัวก็ยังทำไม่ได้เลย”
“และในที่สุดผมก็ไม่สามารถหายใจเองได้ เพราะกะบังลมของผมถูกทำลายจนหมดสิ้น แล้วมันก็ทิ้งให้ผมต้องมาใช้ชีวิตอยู่กับปอดเหล็กเครื่องนี้ไปตลอดกาล” Paul เล่าเหตุการณ์สุดเลวร้ายในชีวิตเขาให้ฟัง
และเหมือนกับว่าโชคชะตาได้เล่นตลกกับเขา เพราะว่าหลังจาก Paul ป่วยเป็นโปลิโอเพียงไม่กี่เดือน นักวิทยาศาสตร์ชื่อว่า Jonas Salk ก็ได้คิดค้นวัคซีนป้องกันโรคนี้ขึ้นมาได้สำเร็จ ซึ่งเด็ก ๆ ในยุคนั้นก็ได้รับวัคซีนนี้กันอย่างถ้วนหน้า
ในวันนี้ Paul จึงเป็นผู้รอดชีวิตจากโรคโปลิโอเพียงคนเดียวและคนสุดท้ายบนโลกใบนี้ แต่การรอดชีวิตของเขาก็ต้องแลกมาด้วยความทุกข์ทรมานจากการเป็นอัมพาต และต้องอาศัยอยู่ในปอดเหล็กแทบจะตลอดเวลา
โดยเขาสามารถออกจากปอดเหล็กได้เพียงชั่วระยะเวลาสั้น ๆ เพียงแค่ 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น ซึ่งหากเขาออกจากปอดเหล็กนานเกินกว่านั้น เขาอาจตายได้ทันที
Paul อาศัยอยู่กับผู้ดูแลของเขา และต้องพึ่งให้เธอช่วยทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ปากของเขาไม่สามารถกระทำเองได้ อย่างเช่นการโกนหนวด
แต่ดูเหมือนว่าโรคโปลิโอจะสามารถทำลายได้เพียงร่างกายของเขาเท่านั้น แต่สำหรับความฝันเขายังคงมีอยู่อย่างเปี่ยมล้น Paul เข้าศึกษาที่โรงเรียนกฎหมายแห่งหนึ่ง และสอบผ่านชั้นเนติบัณฑิตได้ด้วยตัวเอง
แต่สิ่งหนึ่งที่ยังเป็นกังวลของเขาก็คือปอดเหล็กที่ใช้งานอยู่นั้นมีการผลิตชิ้นสุดท้ายเมื่อกว่า 60 ปีที่แล้ว จึงมีความเป็นไปได้ที่มันจะชำรุด เขาจึงจำเป็นต้องหาช่างมาดูแลซ่อมแซมเจ้าสิ่งนี้ตลอดเวลา เพราะมันหมายถึงชีวิตของเขาทั้งชีวิต
แต่ด้วยความล้าสมัยของเครื่องดังกล่าว ทำให้ช่างในยุคปัจจุบันนี้ไม่มีความรู้เกี่ยวกับเครื่องนี้นัก อีกทั้งบนโลกนี้ยังมีเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ใช้งานมัน
เพื่อนของเขาจึงช่วยเหลือด้วยการโพสต์วิดีโอของ Paul ลงใน Youtube เพื่อจะหาช่างมาดูแลปอดเหล็ก
และเหมือนกับว่าสวรรค์เป็นใจ เพราะว่าในที่สุดเขาก็ได้พบกับ Brady Richards ช่างเครื่องท้องถิ่นที่เข้ามาช่วยเหลืออย่างเต็มใจ
ซึ่งสิ่งที่ Brady บอกว่าเป็นปัญหามากที่สุดสำหรับเครื่องปอดเหล็กก็คือ ไม่มีอะไหล่ที่สร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ ทำให้การซ่อมต้องมีการดัดแปลงสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมา
“ชีวิตของผมคงจะดับลงถ้าไม่มีเขา ผมใช้เวลาหลายปีมากเพื่อจะหาใครสักคนที่รู้เรื่องกลไกของปอดเหล็กอันนี้” Paul กล่าว
ในตอนนี้โรคโปลิโอยังคงมีอยู่ในประเทศที่กำลังพัฒนาหลาย ๆ ประเทศ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญบางคนบอกว่าอาจจะเป็นไปได้ที่จะเกิดการแพร่ระบาดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
และนั่นคือสิ่งที่ Paul เป็นกังวลมากที่สุดว่าโรคร้ายนี้จะกลับมาระบาดอีกครั้ง เพราะเขาไม่อยากจะให้เด็ก ๆ ต้องมาตกที่นั่งลำบากจากโรคร้ายเช่นเดียวกับที่เขาต้องเผชิญอยู่
แม้ว่าร่างกายของเขาจะเป็นอัมพาต แต่ด้วยความมุมานะของ Paul ทำให้เมื่อเร็วๆ นี้เขาเพิ่งจะเขียนเรื่องราวของเขาเสร็จโดยใช้เพียงปากในการเขียนเท่านั้น
ซึ่งเขาหวังเอาไว้ว่า เรื่องราวที่เขาเขียนจะทำให้ผู้คนสามารถมีความเข้าใจมากขึ้นถึงโรคโปลิโอ รวมทั้งวิธีการอยู่ร่วมกับมันด้วย
“ถึงทุกๆ คนจะมองว่าผมเป็นผู้พิการ แต่ในความคิดของผมมันไม่เคยเป็นเช่นนั้น ผมไม่ใช่คนไร้ความสามารถผมรู้ตัวเองดี”
“ผมได้รับประสบการณ์ในการใช้ชีวิตแบบเดียวกับพวกคุณ บางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ ผมคือ Paul Alexander และผมก็เป็น ‘มนุษย์’ คนหนึ่งเฉกเช่นเดียวกับทุกคน…”
ล่าสุดวันนี้ Paul Alexander ได้จากโลกนี้ไปแล้วครับ จึงได้นำเรื่องราวของเขากลับมาเล่าให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันอีกครั้งหนึ่ง
เรียบเรียงโดย #เหมียวหง่าว
