วันแม่นี้หลายคนที่ไม่ได้กลับบ้านคงได้ยกหูบอกรักแม่กันแล้ว แต่สำหรับเจ้านายบ้านนี้ พวกมันยืนยันจะไปหาคุณย่ากับคุณยายให้ถึงที่ แม้ต้องเดินทางไกลมากๆ ก็ตาม (เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2019)
เรากำลังพูดถึงน้องไดม่อน (ตัวผู้) กับน้องมันนี่ (ตัวเมีย) เจ้านายของพ่อไอเดียและแม่อ๋อมแอ๋ม จากจังหวัดชลบุรี ที่พากันไปไหว้คุณย่า คุณยายไกลถึงจังหวัดยโสธร
ก่อนจะพูดถึงการเดินทางอันแสนยาวไกลของครอบครัวนี้ เรามาทำความรู้จักพวกเขากันสักนิดดีกว่าเนอะ เริ่มจากการรับเลี้ยงเจ้านายของบ้านก่อนเลย
พ่อไอเดียกับแม่อ๋อมแอ๋ม ได้รับเลี้ยงน้องไดม่อนและน้องมันนี่พร้อมกัน ตั้งแต่น้องๆ ยังอายุได้แค่ 2 เดือนเท่านั้น แม้จะเป็นลูกแมวต่างครอก แต่ทั้งคู่สนิทกันอย่างรวดเร็ว
แม่อ๋อมแอ๋มบอกว่าจะสอนลูกๆ ขนปุย เหมือนลูกแท้ๆ คนหนึ่ง ทั้งดุ ทั้งตีเมื่อพวกมันทำผิด และสอนให้พวกมันรักกัน เพราะแบบนี้ น้องๆ จึงไม่เคยทะเลาะกันเลย
พี่ไดม่อนหรือคุณแม่เรียกพี่ม่น จะเป็นเด็กห้าวๆ ตามประสาผู้ชาย ชอบเล่นโลดโผน แต่ไม่เคยรังแกน้องนะ ส่วนมันนี่จะเป็นเด็กเรียบร้อย ไม่ร้องงอแง นิ่งๆ เหมือนกุลสตรีไทย ไม่ชอบเล่นแรงๆ ขี้อ้อน และกินเก่งมาก
ได้รู้จักนิสัยใจคอของน้องๆ แล้ว กลับมาที่การเดินทางต่อ…
หลังจากพ่อไอเดียกับแม่อ๋อมแอ๋มคุยกันเรียบร้อยแล้วว่าจะพาลูกๆ ไปไหว้คุณย่า-คุณยาย จนกระทั่งในเช้าวันที่ 9 สิงหาคม พวกเขาก็พาลูกๆ ออกเดินทางจากชลบุรีมุ่งหน้าไปยังยโสธร ซึ่งเป็นบ้านคุณยาย
การเดินทางไปบ้านคุณยายใช้เวลาประมาณ 8 ชั่วโมง โดยตลอด 8 ชั่วโมงนี้ เจ้านายทั้งสองจะแย่งกันนอนตักพ่อตลอด และถ้าตัวไหนไม่ได้ครองตักพ่อ มันก็จะงอลแล้วหันไปนอนตักแม่แทน หรือไม่ก็ไปนอนเบาะหลังเลย…
นอกจากแย่งตักพ่อแล้ว น้องๆ ก็ไม่สร้างปัญหาอื่นให้พ่อแม่เลย ไม่งอแง ไม่เมารถ แต่จะนอนซะเป็นส่วนใหญ่ ทำให้การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่น
ได้ครองตักพ่อ มันก็จะรู้สึกเหนือหน่อยๆ
ตักแม่ก็ว่างนะลูก
ในที่สุด น้องๆ ก็มาถึงบ้านคุณยาย และทันทีที่คุณยายเห็นหลานๆ ขนปุย เธอก็เข้าไปอุ้มพวกมัน ทั้งกอดและหอม โดยไม่ปล่อยให้หลานๆ พักเลย
ยาย หนูเดินทางมาตั้ง 8 ชั่วโมง ขอพักสักนาทีก่อนได้มั้ยอ่ะ
บ้านยายน่าอยู่ดีเนอะ เราย้ายมาอยู่นี่กันมั้ย?… จะดีหรอ??
ยาย หนูไม่ได้มากันสองตัวนะ พ่อแม่หนูก็มา เล่นกับพวกเขาบ้างสิ
สีหน้าของหลานเมื่อยายบอกว่าอยู่กับยายนะ ไม่ต้องกลับไปแล้ว
หลังจากที่ไหว้คุณยายพอหอมปากหอมคอ หลานๆ พร้อมพ่อแม่ก็ได้กราบลาคุณยายในวันรุ่งขึ้น เพื่อเดินทางไปหาคุณย่าต่อ ซึ่งอยู่จังหวัดอุดรธานี
พวกเขาต้องเดินทางต่ออีก 5 ชั่วโมง ถึงอย่างนั้น พี่ม่นกับน้องมันนี่ก็ไม่บ่นสักคำ พร้อมออกเดินทางด้วยความตื่นเต้น
นี่แค่ขาไปนะ บวกขากลับอีก น้องๆ ต้องมีเพลียบ้างแหละ แต่ถึงอย่างนั้นการได้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขคุณยาย คงทำให้พวกมันหายเหนื่อยอย่างปลิดทิ้ง และเชื่อเถอะว่าปีหน้าพวกมันต้องอยากมาอีกแน่ๆ เลย
คนที่คิดว่าการเดินทางไกลแบบนี้ จะเป็นการทรมานน้องๆ หรือเปล่า บอกเลยว่าไม่ต้องห่วงค่ะ เพราะน้องๆ ถูกฝึกให้เดินทางมาตั้งแต่เด็กๆ และตอนนี้พวกมันก็ชินกับการเดินทางไปแล้ว
ส่วนที่น้องๆ ติดตักพ่อ เพราะตอนเด็กๆ เวลาเดินทาง น้องจะกลัว พ่อเลยอุ้มมานั่งตักแล้วคอยปลอบ ตั้งแต่นั้นมาน้องๆ ก็เลยจำว่าตักพ่อคือที่ที่ปลอดภัยและสบายใจที่สุด
เพื่อนๆ สามารถติดตามพี่ม่นกับน้องมันนี่ได้ที่เพจ พี่ม่นน กับน้องมันนี่
ปีหน้าขอนั่งเครื่องได้มั้ยอ่ะแม่?
ที่มา พี่ม่นน กับน้องมันนี่
เรื่องอื่นๆ
อัปเดต: มิลลิชี้แจง “คะแนนสอบมิดเทอม” เป็นเรื่องเข้าใจผิด
