ช่างภาพจับ “ฆาตกรและผู้สูญเสีย” มา ‘ถ่ายรูปร่วมกัน’ หลังให้อภัย เป็นคุณจะทำได้ไหม???

คุณจะยอมให้อภัยกับฆาตกรที่ฆ่าครอบครัวคุณหรือไม่ หากได้เปิดใจคุยกับเขา??

 

สำหรับพวกเราแม้แต่กับคนที่มีความคิดขัดแย้งกับเรา เราก็คงไม่อยากที่จะถ่ายรูปร่วมด้วยแล้ว คนบางคนที่เคยมีปากเสียงกับเรา การจะให้อภัยคนๆ นั้นยังทำได้ยาก

หากถามว่าจะให้อภัย “ฆาตกร” ที่ฆ่าคนรักของเราได้หรือไม่ คำตอบคงมีแนวโน้มออกมาทางเดียวกันว่า “ไม่ได้” อย่างแน่นอน

 

(ซ้าย) François Sinzikiramuka – ผู้กระทำผิด (ขวา) Christophe Karorero – ผู้รอดชีวิต

ผู้กระทำผิด: “เพราะผมพี่ชายเขาถึงต้องตาย”

ผู้รอดชีวิต: “ผมได้รับการขออโหสิจากใจจริง อีกอย่าง ความแค้นจะทำให้เราเสียตัวตน การให้อภัยจะทำให้เราได้ตัวตนกลับคืนมา”

 

แต่ชุดภาพถ่ายล่าสุดของ Pieter Hugo ช่างภาพชาวแอฟริกาใต้ ที่ได้เดินทางไปเก็บภาพของผู้คนในประเทศรวันดาเป็นเวลาครบ 20 ปีหลังสงครามล้างเผ่าพันธุ์รวันดาที่มีผู้คนถูกเข่นฆ่าราวหนึ่งล้านคน

โปรเจกต์ของเขาครั้งนี้ก็คือการนำ ฆาตกร และ ผู้สูญเสีย มาพูดคุย ให้อภัย และถ่ายรูปอยู่เคียงข้างกัน ราวกับว่าพวกเขาได้รับคำสอนจากพุทธศาสนาเฉกเช่นประเทศไทยอย่างไรอย่างนั้น…

 

(ซ้าย) Jean Pierre Karenzi – ผู้กระทำผิด (ขวา) Viviane Nyiramana – ผู้รอดชีวิต

ผู้กระทำผิด: “จิตใจผมไม่สุขเลย แต่ผมได้คุยกับเขาในเวิร์กช็อปศิลปะ ผมขอให้เขาอโหสิให้ผม”

ผู้รอดชีวิต: “เขาฆ่าพ่อและพี่ชายของฉัน แต่เขาเดินมาขอให้ฉันอภัยให้เขาด้วยตัวคนเดียว เขาและคนอื่นๆ มาช่วยซ่อมแซมบ้านให้ แรกๆ ฉันก็กลัว แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอะไรแล้ว ฉันให้อภัยเขาได้แล้วล่ะ”

 

 

(ซ้าย) Godefroid Mudaheranwa – ผู้กระทำผิด (ขวา) Evasta Mukanyandwi – ผู้รอดชีวิต

ผู้กระทำผิด: “ผมเผาบ้านของเธอ และยังจะฆ่าเธอและลูกๆ อีกด้วย แต่ไม่สำเร็จ จากนั้นผมหลบหน้าเธอเสมอ แต่ในโครงการนี้ผมได้คุยและขอให้เธออภัยในสิ่งที่ผมทำ”

ผู้รอดชีวิต: “ฉันเกลียดเขามาก แต่หลังจากที่เขามาคุกเข่าขออโหสิ ฉันก็เปลี่ยนความคิดไปเลย และตอนนี้เขาก็กลายเป็นคนที่พร้อมจะเข้ามาช่วยเหลือฉันเสมอเมื่อฉันเสียใจหรือเจอปัญหา”

 

(ซ้าย) Cansilde Kampundu – ผู้รอดชีวิต (ขวา) Juvenal Nzabamwita – ผู้กระทำผิด

ผู้กระทำผิด: “ตอนนั้นผมเลวจริงๆ ผมปล้นเธอ และพ่อแม่ของผมยังมีส่วนในการฆ่าลูกๆ ของเธออีกด้วย หลังออกจากคุกผมมาขอให้เธออภัยให้อีกครั้ง ผมรู้ว่าไม่น่าเป็นไปได้ แต่เธอก็ให้อภัยผม”

ผู้รอดชีวิต: “พวกเขาโหดร้ายมาก ฆ่าทั้งสามีและลูกๆ ของฉัน ที่ฉันให้อภัยเขาก็เพราะว่าแค้นไปคนที่ตายก็ไม่ฟื้นกลับมาอยู่ดี แล้วหากฉันเจอปัญหาใครจะมาช่วยฉันล่ะทีนี้ ฉันต้องรู้จักให้อภัยผู้อื่น”

 

 

(ซ้าย) Cesarie Mukabutera – ผู้รอดชีวิต (ขวา) Deogratias Habyarimana – ผู้กระทำผิด

ผู้กระทำผิด: “การขออโหสิ มันทำให้ปิศาจในตัวของผมจางหายไป”

ผู้รอดชีวิต: “มันไม่ยุติธรรมเท่าไหร่หากจะแก้แค้นให้คนที่คุณรัก เราต้องรู้จักให้อภัยแล้วเราจะรู้สึกได้ถึงความสงบ”

 

(ซ้าย) François Ntambara – ผู้กระทำผิด (ขวา) Epiphanie Mukamusoni – ผู้รอดชีวิต

ผู้กระทำผิด: “ผมมีส่วนร่วมในการฆ่าลูกชายของเธอ แต่ตอนนี้ผมและเธอคล้ายพี่ชายและน้องสาวที่คอยช่วยเหลือและไม่มีความหวาดระแวงกันไม่ว่ายามหลับหรือยามตื่น”

ผู้รอดชีวิต: “เขาฆ่าลูกของฉัน แต่ยังมาขอให้ฉันยกโทษให้ ซึ่งฉันก็ให้อภัยเขาทันที เพราะฉันรู้สึกว่าเขาถูกครอบงำโดยปีศาจ ก่อนหน้านี้เราอยู่แบบศัตรู แต่ตอนนี้เราเหมือนเป็นแม่ลูกกันเลยล่ะ”

 

(ซ้าย) Dominique Ndahimana – ผู้กระทำผิด (ขวา) Cansilde Munganyinka – ผู้รอดชีวิต

ผู้กระทำผิด: “วันที่เธอให้อภัยผม มันเป็นความสุขอย่างที่สุด ผมรู้สึกได้กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง”

ผู้รอดชีวิต: “เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ฉันเป็นคนเสียสติ แต่เขามาขอให้ฉันอภัยให้ ฉันบอกว่าฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แต่อีกสัปดาห์ต่อมาเขาพากลุ่มคนมาช่วยสร้างบ้านให้ฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกดีและสงบสุข”

 

(ซ้าย) Beatrice Mukarwambari – ผู้รอดชีวิต (ขวา) Laurent Nsabimana – ผู้กระทำผิด

ผู้กระทำผิด: “ผมมีส่วนร่วมในการฆ่าครอบครัวของเธอและเผาบ้านของเธอ แต่วันนี้เธอให้อภัยผม เธอช่างมีจิตใจงดงามจริงๆ”

ผู้รอดชีวิต: “ชีวิตต้องเดินต่อไป ลองให้สิ่งที่เขากำลังมองหาจากคุณสิ การให้อภัยไงล่ะ เพราะเมื่อให้เขาแล้วมันกลายเป็นความเมตตาที่คุณมอบให้กับเขาด้วย”

 

แล้วเพื่อนๆ ล่ะ หากได้คุยกับคู่ขัดแย้งแล้ว จะให้อภัยกับเขาได้หรือไม่ หรือจะมีเพียง “การแก้แค้น” เท่านั้นที่จะจบเรื่องขัดแย้งได้??

ที่มา: nytimes และ facebook