มาดูสิ่งที่เจ้าหมา พยายามจะบอกเราเกี่ยวกับสิ่งที่มันคิดกับ ‘แมวเหมียว’ กันเถอะ

เจ้าตูบหรือน้องหมาที่เราเลี้ยง หากมันต้องการจะสื่อสารกับเรา มันอาจจะบอกเราได้ด้วยสีหน้า แววตา และท่าทาง เช่น มันส่ายหาง กระโดดโลดเต้น หรือเข้ามาคลอเคลีย เราจะรู้ได้ทันที่ว่ามันกำลังสนุก

แต่บางทีเราไม่อาจรู้ได้เลยว่า เจ้าหมาคิดและรู้สึกกับสิ่งอื่นอย่างไรบ้าง อย่างเช่น เมื่อเราเลี้ยงหมาและแมวด้วยกัน มันจะชอบกันไหมน้อ หรือว่ามันเกลียดกัน มันคิดต่อกันยังไงเราไม่อาจรู้ได้เลย

แต่วันนี้ Janet Eve Josselyn สถาปนิกผู้ที่เลี้ยงเจ้าตูบเจ้าเหมียวจนรู้ไส้รู้พุง จึงได้ออกมาแสดงให้เห็นว่า เจ้าตูบมีความในใจเกี่ยวกับเจ้าแมวยังไง

โดยสวมบทบาทเป็นเจ้าตูบที่เขียนจดหมายถึงเจ้าของของมันบอกเล่าความในใจที่มันมีต่อเจ้าเหมียวให้เราได้อ่านกัน ไปดูกันเลยว่าเจ้าตูบคิดอะไรอยู่กันนะ…

เรียน ผู้ให้อาหารที่น่ารัก

ฉันรักเธอนะ โดยเฉพาะเมื่อเธอให้อาหารฉัน แต่สิ่งที่ฉันไม่ชอบคือเจ้าแมว เพราะมันไม่มีสติสตัง

ฉันเคยบอกเธอเรื่องนี้แล้วแต่ฉันจะมาถามอีกทีว่า เธอเคยสงสัยไหมว่า เจ้าแมวมันเป็นอะไรของมัน? ฉันไม่ได้หมายถึงว่าทำไมมันไม่วิ่งไล่งับลูกบอล หรือไม่มีเพื่อนฝูงนะ ฉันหมายถึงมันเป็นอะไรถึงตั้งใจนอนได้เป็นชั่วโมงๆ มันขึ้เกียจหรือเปล่า บางทีมันก็มองฟ้าไปเรื่อยๆ หรือว่ามันเป็นโรคจิตกันนะ เธอต้องสงสัยแน่เลยว่าในหัวเล็กๆ ขนปุยๆ ของเจ้าแมว ยังมีสมองที่ทำงานได้อยู่หรือเปล่า

อีกอย่างก็คือ ทำไมเจ้าแมวมันกินข้าวนานเหลือเกิน ให้ตายเถอะ ชามเล็กแค่นั้นฉันกินหมดได้ในไม่กี่วินาทีเท่านั้น แต่เจ้าเหมียวกลับเคี้ยวช้าๆ ในแต่ละคำจนฉันคิดว่าฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ มันเลียของเปียกๆ ราวกับมันกำลังเลียไอติมอยู่อย่างนั้นแหละ (นั่นไม่ใช่วิธีที่ฉันกินไอติมโคนแน่ๆ) ดีแล้วที่คุณวางมันไว้บนที่สูงๆ

แต่นี่จะเป็นส่วนที่น่ากลัวของมัน: มันเป็นฆาตกร

เจ้าเหมียวมันเป็น Dr. Jekyll และ Mr. Hyde (Dr. Jekyll and Mr. Hyde เป็นนิยายเกี่ยวกับบุคคลหนึ่งชื่อว่า Dr. Jekyll ที่เมื่อถึงเวลากลางคืนจะมีอีกบุคลิกหนึ่งที่เป็นฆาตกรอำมหิตชื่อว่า Mr. Hyde) เพราะมันจะทำตัวเหมือนเชื่องและโง่ในตอนกลางวัน แต่เมื่อไรที่เธอหลับมันจะกลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องเลยล่ะ

ฉันเคยเห็นตอนมันย่องตามหนูในความมืดด้วยความสามารถในการมองเห็นในที่มืดของมัน สุดท้ายมันก็ฆ่าเจ้าหนูด้วยความสนุกสนาน แถมยังทรมานเจ้าหนูนานจนกว่ามันจะพอใจ การที่ได้เห็นเหยื่อของมันมีลมหายใจเฮือกสุดท้ายคือความสุขของเจ้าแมวอย่างหนึ่งเลยล่ะ

สิ่งที่ฉันอยากจะบอกก็คือ เจ้าแมวไม่ได้น่ารัก ขึ้เกียจ และขี้อ้อน อย่างที่เธอคิด มันเป็นพวกหลงตัวเองต่างหาก

มันเคยขึ้นไปนอนบนแป้นพิมพ์ของเธอตอนที่เธอกำลังใช้คอมพิวเตอร์ไหม? มันเคยทำเป็นไม่สนใจเธอตอนที่เธออยากจะจุ๊บมันไหมล่ะ?

ฉันจะบอกให้ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น เพราะเจ้าเหมียวมันประหลาด มันมีจินตนาการว่ามันสามารถครองโลกได้ พวกเราทุกคนกำลังอยู่ในอันตราย เราควรหนีเพื่อเอาชีวิตรอด

ทำไมเราถึงไม่ปล่อยให้เจ้าแมวออกไปจากบ้านนี้ซะล่ะ ให้มันไปสู่อิสระภายนอก? เผื่อเจ้าเหมียวมันจะได้ใช้ชีวิตฆาตกรได้อย่างเต็มที่ และสามารถจับหนูมาฆ่าเท่าไหร่ก็ได้ตามใจมัน นั่นแหละสิ่งที่มันต้องการเลยนะ

ทีนี้ฉันก็จะได้หลับสบายบนโซฟาตลอดคืน โดยไม่ต้องกังวลว่าเจ้าเหมียวมันจะมาแอบฆ่าฉันตอนหลับ และเธอก็สามารถเอาอาหารเปียกจากกระป๋องเล็กๆ นั่นมาให้ฉันได้อีกด้วย

ลองเอาไปคิดดูนะ ฟังดูเป็นแผนการที่ดีใช่ไหมล่ะ?

แค่เปิดประตูทิ้งไว้ก็พอ

ฉันรักเธอนะ เจ้ามนุษย์อาหาร

ด้วยรักและความเป็นเพื่อนจากหมาที่แสนภักดี

หมา

โถ่เอ้ย ยังไงซะเจ้าหมาก็ยังเป็นเจ้าหมาวันยังค่ำล่ะนะ น่ารักจริงๆ เลย ฮ่าๆ

ที่มา: Iizcat