จากเด็กผู้เคยติดบุหรี่ สูบวันละ 40 มวนในช่วง 2 ขวบ สามารถเลิกได้อย่างเด็ดขาดแล้ว

เมื่อหลายปีที่แล้วหลายคนคงจะจำภาพของเด็กน้อยที่กำลังพ่นควันบุหรี่ พร้อมกับเล่นรถของเล่นไปด้วยกันได้บ้างอย่างแน่นอน

Ardi Rizal เด็กน้อยที่เคยทำให้โลกต้องช็อคกับพฤติกรรมของเขาเมื่อปี 2010 โดยเขาได้เริ่มสูบบุหรี่ครั้งแรกด้วยอายุเพียง 18 เดือนเท่านั้นจากบุหรี่ที่ผู้เป็นพ่อยื่นให้

แต่ตอนนี้เด็กคนดังได้เติบโตขึ้นเป็นหนุ่มน้อยและเขาได้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมแล้ว ไปชมเรื่องราวของเขาได้จากข่าวนี้กันเลย…

 

 

หลังจากที่สูบบุหรี่อย่างหนักถึง 40 มวนต่อวัน ในขณะที่มีอายุเพียงแค่ 2 ขวบ ตอนนี้ Ardi Rizal หนุ่มน้อยวัย 9 ขวบได้เลิกพฤติกรรมดังกล่าวแล้วและหันมาใส่ใจสุขภาพมากขึ้น

โดยเขาได้รับความช่วยเหลือจากหลายหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อช่วยให้เจ้าหนูสามารถเลิกพฤติกรรมดังกล่าวและมีสุขภาพที่ดีขึ้นได้

แต่ว่าก็ต้องใช้เวลาอยู่นานพอสมควรเพราะตอนที่อายุ 5 ขวบเจ้าหนูก็ดันติดอาหารฟาสต์ฟู้ดอีกจนเป็นเหตุให้น้ำหนักของเขาเกินกว่ามาตรฐานอย่างมาก

 

 

ในตอน 5 ขวบเขามีน้ำหนักตัวถึง 25 กิโลกรัมซึ่งมากกว่าเด็กทั่วไปที่อายุเท่ากัน ซึ่งส่วนหนึ่งมาจากการที่พ่อและแม่พยายามที่จะให้เลิกบุหรี่โดยการให้เด็กน้อยทานอาหารแทน

เมื่อ 4 ปีที่แล้วแม่ของเจ้าหนูได้บอกว่า “ในตอนแรกที่เราพยามจะให้เขาเลิกบุหรี่นั้น เขาโกรธอย่างมากและไล่พวกเราไปไกลๆ “

 

 

เด็กหนุ่มกับภาพในวัยเด็กของเขา

 

เขายังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจว่าบุหรี่ทำร้ายร่างกายแค่ไหน

 

อีกทั้งมีน้ำหนักตัวที่มากเกินกว่าเด็กทั่วไปที่อายุเท่ากัน

 

พ่อแม่ของเด็กยังคงหาวิธีที่จะทำให้ลูกของพวกเขาเลิกพฤติกรรมแบบนี้อยู่ พวกเขาได้ปรึกษาเรื่องนี้กับนักโภชนาการ และได้รับคำแนะนำให้เด็กทานอาหารที่มีประโยชน์อย่างเนื้อปลา ผัก ผลไม้ และดื่มนมอย่างน้อยวันละ 3 กล่อง

หลังจากที่มีการปรับเปลี่ยนอาหารและเข้มงวดเรื่องพฤติกรรม ตอนนี้เจ้าหนูสามารถที่จะเลิกบุหรี่ได้แล้ว และนอกจากนี้เขายังเป็นเด็กที่มีผลการเรียนที่ดีอีกด้วย

 

 

แต่สุดท้ายเขาก็สามารถเอาชนะตัวเองและหันกลับมาดูแลตัวเองได้

 

ตอนนี้เขาสามารถเลิกบุหรี่ได้แล้วและกำลังสนุกกับการเรียน

 

เยี่ยมไปเลยนะเจ้าหนู ที่สามารถเลิกบุหรี่และหันมาดูแลสุขภาพได้ หวังว่าเรื่องของเด็กน้อยคนนี้ คงจะเป็นกำลังใจให้หลายๆ คนที่กำลังเลิกบุหรี่ได้ดีเลยทีเดียว

 

ที่มา mirror


Tags:

Comments

Leave a Reply