หมาป่วยเดินผ่านประตูศูนย์พักพิง กลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชีวิตมันเปลี่ยนตลอดกาล

หมาจรจัดส่วนมากที่ถูกช่วยจนชีวิตเปลี่ยน ต้องรอให้มนุษย์เข้าเจอมันถึงจะช่วยเหลือได้ ทว่าเจ้าหมาตัวนี้มันเดินเข้าไปหาความช่วยเหลือเองในศูนย์พักพิงสัตว์เลย

ในศูนย์พักพิงสัตว์ Humane Society International ที่ประเทศอินเดีย เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างก็มีงานล้นมือ ทุกคนทำงานของตัวเองไปเรื่อยๆ จนเริ่มได้กลิ่นฉุนแปลกๆ จึงหันมาพบว่ามีหมาจรจัดตัวหนึ่งแอบมานอนในนั้นด้วย

เจ้าหมาไม่มีใครช่วยเข้ามา มันเดินเข้ามาเองตอนที่ไม่มีใครสังเกต แต่ทุกคนก็เห็นว่าสภาพของมันย่ำแย่ควรช่วยเหลือโดยเร็ว น่าเสียดายที่พอมีคนสนใจมันมากขึ้น เจ้าหมาก็ตกใจแล้ววิ่งหนีออกไป

 

 

อย่างไรก็ตามในวันต่อมา เจ้าหมาตัวเดิมก็เดินเข้ามานอนในศูนย์พักพิงสัตว์อีกครั้ง คราวนี้เจ้าหน้าที่จึงปิดประตูกันไม่ให้มันหนี แล้วพามันไปหาสัตวแพทย์ได้สำเร็จ

 

 

พวกเขาตั้งชื่อเจ้าหาว่า Fairy มันเป็นเรื้อนหนักมาก ขนของมันร่วงจนเกือบหมด เหลือไว้เพียงแค่แถวรอบๆ คอเท่านั้น แล้วตอนกำลังช่วยมันอยู่ผิวหนังของมันก็ลอกออกมาเห็นๆ เลย

โชคดีที่นอกจากโรคเรื้อนที่เจ้าหมาเป็นอยู่ สุขภาพด้านอื่นๆ ของมันนั้นดีหมด ทำให้พวกเขาไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นเพิ่มเติมแล้วเพ่งความสนใจไปรักษาโรคเรื้อนให้มันได้เต็มที่

 

 

ที่น่าแปลกใจกว่าเรื่องที่ Fairy เดินเข้ามาในศูนย์พักพิงเอง ก็คือเจ้าหมาไม่ได้กลัวคนสักเท่าไหร่เลย มันทั้งเชื่องและไว้ใจคนที่ดูแลมัน ไม่ว่าจะตอนอาบน้ำให้หรือให้ยาเจ้าหมาก็ไม่เคยดื้อเลยสักครั้ง

พวกเขาคิดว่าเจ้าหมาอาจจะดีใจที่มีคนคอยสนใจ หรือไม่อย่างนั้นมันก็คงจะรับรู้ได้ว่าทุกคนที่นี่กำลังช่วยมันอยู่ มันก็เลยให้ความร่วมมือพวกเขาด้วย

 

 

เป็นหมาที่ไม่เคยดื้อกับสัตวแพทย์เลย เด็กดีจริงๆ

 

ชีวิตของเจ้า Fairy เปลี่ยนไปตั้งแต่เดินเข้ามาในศูนย์พักพิงสัตว์ มันได้รับการรักษาโรคจนหายดี แล้วก็มีคนคอยเอาใจ และให้อาหารกินจนอิ่มท้องทุกวันด้วย

นอกจากนี้ถึงเจ้าหมาจะต้องใช้เวลารักษาตัวอยู่ 6 เดือนเต็มกว่าขนจะขึ้นสวย และหายสนิทจากโรคเรื้อน แต่จริงๆ ก็มีคนมาขอรับเลี้ยงมันตั้งแต่มาอยู่ได้ 3 เดือนแล้วล่ะ พวกเขาแค่อยากให้มันหายดีก่อนจะไปอยู่บ้านใหม่เท่านั้นเอง

 

 

สงสัยจังเลยว่ามันตั้งใจเดินเข้ามาขอความช่วยเหลือเองรึเปล่า หรือว่าเป็นโชคชะตาที่พามันเดินมาจนถึงที่นี่ ทำให้มนุษย์ช่วยเหลือมันได้

 

 

ที่มา: the dodo


Tags:

Comments

Leave a Reply