ผลงานภาพสะเทือนใจที่ได้รับรางวัลนั้นมีมากมายหลายภาพที่มีเบื้องหลังที่โหดร้ายกว่าที่เห็น แต่หากจะพูดถึงภาพถ่ายสะเทือนใจที่มีคนรู้จักกันมากที่สุด ก็คงไม่พ้นภาพของเด็กหญิงกับอีแร้งจากเมื่อปี 1993
นี่เป็นภาพเด็กหญิงชาวแอฟริกา ที่รูปร่างผอมแห้งและกำลังจะหิวตาย กับนกแร้งที่เฝ้าคอยที่จะจิกกินซากศพของเธอ ภาพนี้อยู่ถ่ายไว้โดยช่างภาพหนังสือพิมพ์ชื่อ Kevin Carter ผู้เดินทางไปยังซูดาน ในเดือนมีนาคม 1993
แม้ว่านี่จะเป็นภาพที่สะท้อนให้เห็นความโหดร้ายของโลกได้เป็นอย่างดี แต่ในเวลาเดียวกันก็สร้างคำถามให้กับผู้พบเห็นมากมายเช่นกัน
ภาพของ Kevin Carter ในสมัยที่กำลังถ่ายภาพความรุนแรงในแอฟริกา
และหนึ่งในคำถามเหล่านั้นคือ “เด็กที่เห็นเป็นอย่างไรต่อไป” และ “ทำไมตากล้องเอาแต่ถ่ายภาพและไม่ช่วยเด็กคนนี้”
จากคำบอกเล่าของ Carter ดูเหมือนว่าเขาจะช่วยไล่นกแร้งออกไปก็จริง แต่เป็นหลังจากที่เขาถ่ายภาพเสร็จแล้ว ส่วนเด็กในภาพก็แข็งแรงพอที่จะเดินเองได้ อย่างไรก็ตามเขาไม่ทราบว่าเธอนั้นเป็นอย่างไรต่อไป
เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ Carter ถูกมองว่าเป็นนักข่าวที่เห็นแก่ชื่อเสียง และเลือกที่จะทำผลงานมากกว่าที่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ จนเขาถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักจากคนทั่วโลก
Carter มักถ่ายภาพในเหตุการณ์รุนแรงอยู่เสมอๆ
ในความเป็นจริงแล้วคนที่ทำงานในถิ่นทุรกันดารอย่าง Carter มักจะถูกสอนไม่ให้สัมผัสเหยื่อความหิวโหยในพื้นที่ เนื่องจากพวกเขาอาจจะมีโรคติดต่อร้ายแรงก็เป็นได้
ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวก็บอกว่ารู้สึกผิดเป็นอย่างมากที่เขาไม่ได้ช่วยเหลือเด็กคนดังกล่าว ถึงขั้นที่ว่าไม่นานหลังจากที่เขาได้รับรางวัลภาพถ่ายยอดเยี่ยมในปี 1994 Carter ก็จบชีวิตของตัวเองลงในเดือนกรกฎาคม 1994
และในวาระสุดท้ายของชีวิต Carter ก็ได้ทิ้งจดหมายลาตายไว้ว่า
“ผมเสียใจมากๆ ความเจ็บปวดนี้มันทาทับความดีใจไปเสียจนหมด ผมสิ้นหวัง ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า ไม่มีเงินดูแลเด็ก ไม่มีเงินจ่ายหนี้
ผมถูกหลอกหลอนโดยความทรงจำของการฆ่า ศพ ความเจ็บปวด และความโกรธแค้น ของเด็กๆ ที่หิวโหยและบาดเจ็บ ของนักฆ่า คนบ้า หรือของตำรวจ ผมจะไปหาเคนแล้ว (เพื่อนร่วมงานของเขาที่เสียชีวิตไปเมื่อเดือนเมษายน 1994) ถ้าผมโชคดีพอ”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.