เรื่องเล่า “สุดสยอง” จากเด็กๆ ผู้ไร้เดียงสา บางครั้งพวกเขาก็พูดอะไรที่ชวน ‘ขนหัวลุก’ !!!

ว่ากันว่า เด็กๆ ที่ยังเล็กมักจะมีสัมผัสหรือจินตนาการแปลกๆ ที่เราคาดไม่ถึง อย่างเช่นสามารถมองเห็นภาพม้ายูนิคอร์นได้ หรืออาจจะมองเห็นลุงซานต้าที่ย่องเข้ามากลางดึกได้ เป็นต้น

แน่นอนว่า ภาพเหล่านั้นล้วนเป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่รู้ดีว่ามันไม่มีอยู่จริงและไม่สามารถมองเห็นได้แน่ๆ เราจึงมักคิดว่านั่นคือภาพตามจินตนาการของเด็กๆ แต่บางครั้งคำเล่าของหนูน้อยมันกลับสมจริงเกินกว่าจะเป็นเพียงจินตนาการ

ลองมาชมตัวอย่าง คำพูดจากเด็กๆ ที่เล่าเรื่องแปลกๆ ออกมาจนผู้ใหญ่อย่างเราถึงกับ รู้สึกกลัว เพราะมันดูเป็นสิ่งที่เกินกว่าเด็กๆ จะจินตนาการหรือกุเรื่องขึ้นมาเล่าได้

 

Kelly ไงจะใครล่ะ

ขณะที่ลูกสาวของผมมีอายุ 3 ขวบเธอมีเพื่อนในจินตนาการที่ชื่อว่า Kelly ซึ่งอาศัยอยู่ในตู้เสื้อผ้า เธอบอกว่า Kelly จะนั่งมาบนเก้าอี้โยกยามที่เธอนอนหลับ บางครั้งก็เล่นกับเธอ รวมถึงทำอะไรต่างๆ ร่วมกันมากมาย

สองปีให้หลัง เมื่อผมและภรรยากำลังดูหนังเรื่อง Amityville (ภาคที่ Ryan Renolds แสดง) จังหวะที่ผีสาวในหนังโผล่หน้าพร้อมดวงตาสีดำไปทั้งดวง ลูกสาวของเราก็เดินมาเห็นพอดี แทนที่เธอจะกลัว เธอกลับพูดออกมาว่า “นั่นดูเหมือนกับ Kelly ไม่มีผิด”

“Kelly ไหนลูก?” เราถาม เธอจึงตอบว่า “ก็ Kelly ที่อยู่ในตู้เสื้อผ้าเราไงคะ” 

 

บ้านเรามีแม่คนเดียวนะลูก…

ลูกคนเล็กของฉันจู่ๆ ก็พูดกับฉันขึ้นมาว่า “หนูอยากเจอแม่อีกคนจังเลย” แถมยังบอกกับฉันอีกว่าแม่อีกคนเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ เลยด้วย

 

ก็พี่เลี้ยงน่ะสิ

สมัยเด็กๆ ลูกพี่ลูกน้องของฉันถูกพบว่าลงไปอยู่อีกด้านของประตูกั้นบันได เธออยู่ด้านล่างฉันจึงโกนถามว่า “เธอลงไปได้ยังไงน่ะ?” เธอตอบว่า “พี่เลี้ยงอุ้มฉันลงมายังไงล่ะ”

แต่บังเอิญว่าพี่เลี้ยงของบ้านเราตายไปตั้งแต่ 2 สัปดาห์ที่แล้ว และตอนนี้ก็ยังไม่มีใครรู้เลยว่าลูกพี่ลูกน้องของฉันลงบันไดและข้ามประตูกั้นไปได้ยังไง

 

ตุ๊กตากระต่าย

ตอนนั้นลูกพี่ลูกน้องของฉันอายุ 5 ขวบ แต่ตัวฉันอายุ 17 ปีแล้ว เธอมีตุ๊กตากระต่ายตัวหนึ่งที่เธอมักพูดคุยด้วยและอุ้มไปไหนมาไหนด้วยทุกที่ วันหนึ่งเธอนอนหลับบนโซฟา ขณะที่ฉันกำลังมองไปที่เธอ เธอก็ตื่นขึ้นมาและกรีดร้องใส่ตุ๊กตากระต่ายโดยไม่ทราบสาเหตุ และเธอก็หมดสติไป

หลังจากที่เธอรู้สึกตัวและตื่นขึ้น เธอก็เหลียวมองไปยังตุ๊กตากระต่ายแล้วตะโกนออกมาว่า “ไม่นะ! อย่าทำแบบนั้น! มันไม่ดีนะ! อย่าทำแบบนั้นนะ!” แบบนี้ซ้ำๆ

เมื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้นและขอให้หยุดตะโกน เธอกลับไม่ฟังจนสุดท้ายเธอพากระต่ายของเธอเดินขึ้นห้องไป แล้วก็กลับลงมานอนหลับบนโซฟาอีกครั้ง ทุกวันนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่า เจ้ากระต่ายมันวางแผนจะทำอะไรกันแน่…

 

หนูเพิ่งหัดพูด

ขณะที่น้องชายตัวน้อยของฉันกำลังหัดพูด วันหนึ่งเขาก็คว้าเอาค้อนของเล่นอันเล็กๆ แล้วคลานขึ้นไปบนโซฟาที่พ่อกำลังนอนอยู่ จากนั้นเขาก็โน้มตัวเข้าหาพ่อแล้วกระซิบเป็นประโยคที่สมบูรณ์เลยว่า “ทุบหัวของพ่อ ทุบเข้าไปที่หูเลย”

 

คะ…เคยขึ้นไททานิกเหรอลูก??

ตอนที่ลูกของฉันมีอายุได้ 4 ขวบ พวกเรากำลังนั่งดูสารคดีเรือไททานิกด้วยกัน ตอนนั้นเป็นฉากที่กล้องกำลังถ่ายแผนผังของห้องหม้อน้ำของเรือจากซ้ายไปขวา

ลูกฉันก็ชี้ไปที่ทีวีแล้วบอกว่า “นั่นมันผิด หม้อน้ำต้องอยู่อีกด้านหนึ่งสิ เพราะตอนนั้นฉันยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ฉันอยู่ตรงนี้ไงล่ะ” จากนั้นหนูน้อยของเราก็ชี้ไปยังที่ว่างเล็กๆ ในห้องหม้อน้ำแล้วบอกว่า “ฉันเคยอยู่ตรงนั้นแหละ และก็เป็นเหตุผลที่ทำไมฉันถึงไม่ชอบน้ำไงล่ะ”

 

ว่าไงนะลูก!!?

ลูกฉันมาบอกกับฉันว่า “แม่ฮะ มีสัตว์ประหลาดอยู่ในห้องผม มันเอาเสื้อผ้าผมไปใส่และยังเอาหน้าผมไปไว้บนหน้าตัวเองอีกด้วย!”

 

เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง…

ลูกชายตัวน้อยของฉันที่อายุได้ 2 ขวบ ชี้ไปยังอนุสรณ์แห่งหนึ่ง ซึ่งสามารถมองเห็นได้จากหน้าต่างบ้านที่เราเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ เขาเอ่ยออกมาว่า

“มีชายน่ารังเกียจคนหนึ่งชื่อว่า มาสเตอร์ อาศัยอยู่ในหอคอยนั่น เขากระทำโหดร้ายกับนายหญิงอย่างมาก ผมพยายามช่วยเหลือตอนที่ผมยังเป็นมนุษย์ แต่เขาก็ไล่จามผมด้วยขวาน!”

 

หนูไปจำมาจากไหน!?

ลูกชายของฉันตั้งแต่เด็กจนกระทั่งเริ่มเป็นวัยรุ่น เขามักพูดเกี่ยวกับการที่บ้านของเราถูกเผาอยู่บ่อยๆ เขามักพูดว่า “แม่จำได้ไหม? บ้านที่เราเคยอยู่ถูกไฟไหม้หมดแล้ว รถดับเพลิง รถพยาบาล และรถตำรวจมากันเต็มเลย”

แม้ว่ามันจะไม่เคยเกิดขึ้นจริงๆ แต่เขากลับยืนยันจนทุกวันนี้ว่า “เขาจำมันได้”

 

แม้จะเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของเด็กตัวน้อยๆ แต่มันก็ทำให้ผู้ใหญ่อย่างเรา “ขนหัวลุก” ได้ไม่น้อยเลยล่ะ!!

ที่มา: thechive