20 พฤติกรรมแบบแมวๆ ที่คนเลี้ยงแมวเหมียว จะเจ็บและเข้าใจเรื่องเหล่านี้เป็นอย่างดี

‘แมว’ สิ่งมีชีวิตสุดแสนประหลาดที่เราไม่อาจจะเข้าใจมันได้อย่างแท้จริง บางครั้งพวกมันร้องเหมียวๆ เหมือนหิวข้าว แต่ความจริงพวกมันไม่ได้หิวข้าวแต่มันต้องการอะไรเราก็ไม่รู้…

ซึ่งพฤติกรรมแปลกๆ เหล่านี้จึงเป็นอะไรที่ทาสแมวเท่านั้นจะเข้าใจได้ทันทีเวลามีคนพูดถึงพวกมัน และแน่นอนว่ามันเจ็บปวดมากที่ไม่เข้าใจสัตว์เลี้ยงของตน ฉะนั้นเราจึงจะมาดูพฤกรรมแปลกๆ ของเจ้าเหมียวกันว่ามีอะไรบ้างที่เราพอจะเข้าใจนิสัยแมวๆ ของพวกมันได้ไม่บ้างก็น้อย…

 

เจ้าเหมียวนั้นชอบเอาเท้าปิดหน้า แบบว่าแสงมันคงแรงไปอะนะ

 

ต่อให้คุณซื้อของเล่นให้เจ้าเหมียวของคุณเยอะแค่ไหน แต่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพวกมันคือถุงหรือกล่อง…

 

บางครั้งพวกมันก็เห็นเท้าเราเป็นปลาไม่ก็ของเล่น เห็นเป็นไม่ได้วิ่งไล่จับและกัดซะทุกที

 

เจ้าเหมียวยอดนักล่า มักจะหาแมลงแปลกๆ มาให้เราเสมอ โดยเฉพาะเวลาเรากลัวแมลงสาบ รับรองมันหามาให้เราแน่นอน

 

เจ้าเหมียวชอบขี้สงสัย เวลาเห็นอะไรคาบได้เล่นได้ พวกมันก็ไม่วายจะไปยุ่งและทำพังในเวลาต่อมา…

 

บางครั้งท่าทางของพวกมันก็แปลกสุดๆ

 

อยู่ทั้งวันไม่อยากนั่งตัก พอเราปวดฉี่จะลุกเท่านั้นแหละ เหมือนมีพลังจิตวิ่งมานั่งตักทันที

 

เรารู้สึกอยากจับเท้าเจ้าเหมียวเสมอๆ แต่พวกมันไม่ยอมให้จับ

 

บางครั้งก็พังกระบะทรายซะเละ ไม่รู้โกรธใครมา

 

พื้นที่ว่างๆ เพียบ แต่ไม่รู้เป็นไร พวกมันจะชอบนั่งทับสิ่งของต่างๆ บนเตียง

 

ไม่ว่าแมวจะตัวเล็กตัวใหญ่ พวกมันก็จะกินพื้นที่ของเตียงเท่ากับคนหนึ่งคนเลยล่ะ

 

เวลาเอาอะไรให้เจ้าเหมียวกิน มันไม่ค่อยจะกิน มันจะทำแค่ดมๆ แล้วก็จากไป

 

แมวไม่ค่อยสนใจชื่อที่เราตั้งให้ตอนแรกเกิดหรือแรกเลี้ยง แต่นานไปเจ้าเหมียวจะเลือกชื่อให้ตัวเองทีหลัง

 

ไม่ก็เราจะจบลงที่การเรียกพวกมันว่า เจ้าเหมียว

 

เจ้าเหมียวมักจะตื่นเช้าก่อนเราเสมอๆ

 

ยิ่งมันเห็นอ่างอาบน้ำ มันยิ่งสติแตก

 

แมวไม่ได้อยากให้เราสนใจพวกมัน แต่มันก็ไม่ได้อยากให้เราสนใจอย่างอื่นเช่นกัน อ้าว…

 

แมวเหมือนมีพลังจิตบางอย่างที่สามารถวัดราคาของสิ่งของได้ เพราะพวกมันจะเข้าไปทำลายของที่แพงที่สุดในบ้านก่อนเป็นอย่างแรกเสมอ

 

เจ้าเหมียวไม่แคร์ในเรื่องพื้นที่ส่วนบุคคล พวกมันอยากนอนตรงไหนก็นอน

 

สุดท้าย แม้เจ้าเหมียวจะแปลกแค่ไหน เราก็รักมันจริงไหม

 

ที่มา brightside

Comments

Leave a Reply