ชื่นชมคุณครูชาวอินเดีย ผู้อุทิศตน “สอนหนังสือใต้สะพาน” ให้เด็กๆ ในสลัมได้เรียนฟรี

ขึ้นชื่อว่าเป็นครูแล้ว ต่อให้ไม่ได้อยู่ในโรงเรียน หรือไม่มีใบประกอบวิชาชีพ แต่ครูก็ยังเป็นครูอยู่วันยันค่ำ แม้จะไม่ได้สอนในโรงเรียนหรือสถานศึกษาก็ตาม

Rajesh Sharma วัย 45 ปี อดีตอาจารย์วิทยาลัยที่ต้องออกจากการสอนเพราะด้วยปัญหาทางด้านการเงิน แต่ทว่าความเป็นครูของเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้

แม้คุณครู Rajesh จะไม่ได้สอนหนังสือในวิทยาลัยแล้ว แต่เขายังคงทำในสิ่งที่ตัวเองรักต่อไป ด้วยการสอนหนังสือเด็กๆ ในชุมชนแออัดของประเทศอินเดีย

แม้ต้องกลายเป็นผู้ตกงาน แต่เขาก็ไม่คิดที่จะเรียกร้องเงินจากการสอนหนังสือให้กับเด็กๆ เหล่านี้ เพราะคุณครู Rajesh เปิดสอนหนังสือฟรีให้กับนักเรียนกว่า 200 คน!!

โรงเรียนแห่งนี้ ไม่มีระฆัง ไม่มีห้อง ไม่มีโต๊ะ ไม่มีเก้าอี้ เพราะเขาใช้บริเวณใต้สะพานเป็นห้องเรียน อาจฟังดูเหมือนว่าเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แต่รู้ไหมว่า โรงเรียนแห่งนี้เปิดสอนมาได้ถึง 7 ปี แล้ว

ในทุกๆ วัน ครู Rajesh จะเริ่มสอนเวลา 9 โมงเช้า และเลิกเรียนในเวลาบ่าย 2 โมงตรง นักเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กด้อยโอกาส ที่พ่อแม่ไม่มีเงินส่งเรียนในระบบการศึกษาของประเทศ แต่ก็มีนักเรียนหลายคนที่จบจากที่นี่แล้วไปเรียนต่อในโรงเรียนของรัฐได้

คุณครูบอกว่า “ผมรู้สึกว่า ตัวเองและนักเรียนเหล่านี้ถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน เพราะในขณะที่ผมสังเกตเห็นความยากลำบากของเด็กในชุมชนแออัด มันทำให้ผมคิดที่อยากทำอะไรเพื่อพวกเขา และมันก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมต้องออกจากวิทยาลัยพอดี”

“นั่นหมายความว่า ผมต้องกลายเป็นคนตกงาน แต่การได้มาสอนเด็กๆ ที่นี่ ผมกลับรู้สึกว่าได้งานใหม่ แม้มันจะเป็นการสอนฟรีก็ตาม แต่อย่างน้อยผมก็ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก”

ส่วนวิชาที่เขาเปิดสอนนั้น ก็ครอบคลุมเกือบทุกวิชาที่อยู่ในหลักสูตรพื้นฐานของโรงเรียนต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ภาษาอังกฤษ ภาษาฮินดี วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และภูมิศาสตร์

ครู Rajesh เล่าให้ฟังว่า “ครั้งหนึ่ง ผมเคยมาเดินที่สลัมแห่งนี้ แล้วเห็นเด็กๆ มากมายกำลังเล่นอยู่ตามไซต์ก่อสร้างที่เต็มไปด้วยฝุ่น”

เขาเคยถามพ่อแม่ของเด็กๆ เหล่านี้ว่า “ทำคุณไม่ส่งลูกๆ ไปโรงเรียนล่ะครับ?” พวกเขาตอบว่า “เราอยากให้พวกเขาได้รับการศึกษา แต่เราไม่มีเงินพอที่จะจ่ายค่าเทอมให้ได้ ที่สำคัญโรงเรียนก็อยู่ไกลมากด้วย”

ครั้งแรกที่เขาเปิดสอนใต้สะพานแห่งนี้ มีจำนวนนักเรียนเพียงแค่ 2-3 คนเท่านั้น แต่ทุกวันนี้ พื้นที่ใต้สะพานแห่งนี้แทบจะไม่พอสำหรับนักเรียนแล้ว

แม้จะเปิดสอนมานาน และได้รับความสนใจจากนักเรียนมากมาย แต่ที่นี่กลับไม่ได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐบาลเลย พวกเขาอยู่ได้ด้วยเงินของตัวเอง และได้รับการบริจาคจากประชาชนทั่วไป ซึ่งมีทั้งเงินบ้าง หนังสือบ้าง หรือแม้แต่เครื่องแบบต่างๆ

ในวันเสาร์ อาทิตย์ เด็กจะได้เรียนวิชาพละ ดังนั้น จึงมีคนบางกลุ่มบริจาคอุปกรณ์กีฬาให้ด้วย แม้พวกเขาไม่ได้เรียนในโรงเรียน แต่สิ่งที่เด็กๆ เหล่านี้ได้รับนั้นเรียกได้ว่าไม่ต่างจะระบบการศึกษาในโรงเรียนทั่วไปเลย

นอกจากจะมีคุณครู Rajesh แล้ว ก็ยังมี Umar Imam ชาวบ้านในพื้นที่ที่เพิ่งจบการศึกษา และได้กลับมาสอนหนังสือให้กับเด็กๆ ที่นี่เช่นกัน เขาบอกว่า “ในตอนแรก ผมใช้เวลาว่างมาสอนเด็กๆ เป็นเวลา 2 ชั่วโมงในช่วง 3 วัน แต่ตอนนี้ผมมาสอนที่นี่วันละเกือบ 4 ชั่วโมง แทบทุกวันครับ”

นั่นเท่ากับตอนนี้ โรงเรียนใต้สะพานแห่งนี้ มีคุณครู 2 คนแล้ว ที่สำคัญคือพวกเขาสอนด้วยใจล้วนๆ เพราะพวกเขาเห็นถึงความสำคัญของการศึกษา และอยากให้เด็กๆ ที่นี่เติบโตมามีความรู้และอนาคตที่ดีขึ้นนั่นเอง

นี่แหละความหมายของครู… คงมีไม่กี่คนที่ยอมเสียสละได้ขนาดนี้ เพราะจริงๆ แล้ว คุณครูสามารถไปสอนที่อื่น ที่มีเงินเดือนตอบแทนได้ แต่เขาเลือกที่จะอุทิศตนเพื่อเด็กที่ด้อยโอกาสเหล่านี้มากกว่าที่จะทำเพื่อตัวเอง