เหมียวจรจัดโผล่มาอ้อนขอเข้าบ้านสาว แล้วหลอกให้เพื่อนเธอหลงจนยอมเป็นทาสให้

แมวจรจัดที่ระแวงคน ก็คงจะมีช่วงที่เบื่อการเป็นแมวจรจัดอยู่บ้าง เหมือนเจ้าแมวตัวนี้ที่อยู่ๆ ก็ทำตัวขี้อ้อนขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้วก็ตามตื๊ออ้อนมนุษย์จนได้ทาสสมใจ

 

 

Orange Boy (หนุ่มน้อยสีส้ม) หรือเจ้า OB เป็นแมวจรจัดในเมืองบอสตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา คนแถวนั้นรู้จักคุ้นหน้ามันดี และก็รู้ด้วยว่ามันระแวงคนมากๆ

Lynne Gramer ซึ่งเป็นอาสาสมัครของกลุ่มช่วยเหลือสัตว์ Boston’s Forgotten Felines ก็พบเห็นมันบางครั้งเวลาที่เธอออกไปให้อาหารแมวจรจัดเช่นกัน

 

 

กว่าเธอจะให้อาหารมันได้แต่ละครั้งก็ใช้เวลาพอสมควร เนื่องจากมันไม่ค่อยถูกกับแมวจรจัดแถวนั้น จึงต้องแยกออกมาเทข้าวให้มันที่อีกจุดหนึ่ง

นอกจากนั้นเจ้าแมวก็ยังทำท่าทางกล้าๆ กลัวๆ เหมือนไม่อยากเข้ามาใกล้เธอทั้งๆ ที่หิว กว่าจะกินเสร็จก็เลยต้องรอดูแลมันนาน

 

 

Gramer เคยพามันไปทำหมันมาแล้วครั้งหนึ่ง แล้วก็เอามันกลับมาปล่อยข้างถนนอีก เนื่องจากทุกคนเห็นตรงกันว่านิสัยของมันคงเข้ากับคนไม่ได้ง่ายๆ หรอก

ทว่าจู่ๆ วันหนึ่งระหว่างที่เธอนั่งเล่นอยู่ในสวนหน้าบ้าน… OB ก็เดินเข้ามาหาเธอเองแล้วมาคลอเคลียที่ขาเธอ สร้างความประหลาดใจให้เธอมากเลยทีเดียว แถมถ้าเธอพยายามเดินเข้าบ้าน มันก็จะตะปบขาเธอเป็นการประท้วงด้วย

 

 

จากนั้นมันก็มาวนเวียนอยู่แถวบ้านเธอเรื่อยๆ แล้วก็ทำท่าทีเหมือนอยากจะเข้าไปอยู่ในบ้านเธออีกต่างหาก แต่เธอก็ไม่สามารถดูแลมันได้ เนื่องจากตอนนั้นเธอรับอุปถัมภ์สัตว์ตัวอื่นอยู่จนไม่มีที่พอสำหรับมันแล้ว

ตอนนั้น OB ก็ย้ายมาอาศัยอยู่ในสวนหน้าบ้านของเธออยู่นาน ไม่ยอมจากไปไหนเลย จนในที่สุดเมื่อมีคนมาขอรับเลี้ยงสัตว์ที่เธออุปถัมภ์ไปหมด เธอจึงสามารถรับอุปถัมภ์เจ้าแมวเข้ามาในบ้านได้

 

แผนเข้าบ้านสำเร็จแว้ว

 

หลังจากที่มันได้เข้ามาอยู่ในบ้านกับ Gramer แล้ว มันก็มีโอกาสได้เจอกับ Sophie Higgins ซึ่งเป็นเพื่อนของเธอที่มาเยี่ยม

พอเจ้าแมวกับ Higgins ได้เจอกันแล้ว หญิงสาวก็ติดใจมันและแวะมาเยี่ยมเป็นประจำเลย เธอมาบ่อยเสียจน Gramer รู้ว่าเพื่อนน่าจะอยากเลี้ยงมัน

Gramer จึงเสนอให้ Higgins เอาเจ้าแมวไปอุปถัมภ์ต่อที่บ้านซะเลย ซึ่งเธอก็ตอบตกลงแทบจะในทันที

 

 

ทว่าการรับอุปถัมภ์เจ้า OB ดูจะเป็นปัญหาสำหรับ Higgins อยู่นิดหน่อย เนื่องจากเธอซึ่งต้องอุปถัมภ์มันเพื่อให้คนอื่นรับเลี้ยงต่อ ดันหลงรักมันเข้าใจจังๆ ซะแล้ว

 

 

เธอเล่าว่า “ฉันกังวลเกี่ยวกับหนุ่มน้อยสีส้มตัวโตตัวนี้มาก และอยากจะมั่นใจว่ามันจะสามารถหาบ้านได้…พอเพื่อนของฉันถามว่าอยากรับอุปถัมภ์มันไหม ฉันจึงตอบตกลงโดยไม่ลังเล

ตอนแรกฉันก็ตั้งใจว่าจะเป็นแค่ทางผ่านทางหนึ่งสำหรับเจ้า OB เพื่อให้มันได้เจอกับบ้านที่ใช่นั่นแหละ แต่พอมาลองคิดๆ ดูแล้ว ฉันว่าฉันคงจะพลาดรักมันตั้งแต่แรกเลย”

 

 

ก็มันขี้อ้อนแบบเนี๊ยะ ไม่ให้รักคงยากหน่อย

 

ชอบอ้อนให้แม่อุ้ม แม่ก็ยิ่งถอนตัวไม่ได้สิ

 

สุดท้ายแล้วตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ ซึ่งเป็นเวลา 3 ปีแล้ว เจ้าแมวก็ยังไม่สามารถหาบ้านใหม่ได้เลย…แต่มันก็คงไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้วล่ะ เพราะมันได้อยู่ในบ้านที่ใช่เรียบร้อยแล้ว

 

 

ที่มา: the dodo