เรียงความ ‘เศษซากความฝัน เมื่อพ่อของฉันถูกจับกุม’ บอกเล่าเรื่องราวอาชญากรรมภายในครอบครัว

ตามโรงเรียนระดับมัธยมหรือระดับประถมศึกษานั้น หนึ่งในการประกวดที่จัดขึ้นให้เห็นบ่อยๆ ก็คือการประกวดเรียงความ และมักจะมีผู้เข้าแข่งขันมากมาย ต่างก็เตรียมความพร้อมเรียงความของตนเพื่อที่จะคว้ารางวัลมาให้ได้

 

the-remains-of-dreams

 

แต่สำหรับเรียงความที่หนูน้อย Ayumi Takada นักเรียนชั้นเกรดแปด (มัธยมศึกษาตอนต้นระดับ 2) เตรียมมานั้น เป็นการบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวของเธอ กับชื่อเรียงความว่า ‘เศษซากความฝัน’ (The Remains of Dreams)

 

‘เศษซากความฝัน’

พ่อของฉันถูกจับกุม

ตำรวจมาที่บ้านของฉัน ทางเข้าบ้านที่แต่ก่อนเคยเป็นที่บอกลาและต้อนรับกลับบ้านในทุกๆ วัน ต่างเต็มไปด้วยนักข่าวที่มารออยู่เต็มหน้าบ้านไปหมด

มันเกิดขึ้นเมื่อช่วงเย็นของวันที่ 26 พฤษภาคม 2015

เจ้าหน้าที่ตำรวจหกนายมายืนล้อมหน้าประตูอันคับแคบที่หน้าบ้าน คุณแม่ของฉันก็เลยโทรเรียกญาติให้มาจัดการกับบางสิ่งบางอย่าง โดยอย่างแรกก็คือฉันจะไปพบกับคุณยายของฉันที่หน้าโรงแรมแห่งหนึ่งจากนั้นคุณป้าก็จะมารับฉันไป

มันก็คล้ายๆ กับบางสิ่งที่คุณเห็นกันในโทรทัศน์ แต่ครั้งนี้มันเกิดขึ้นในบ้านของฉัน ทุกสิ่งมันดูบิดเบี้ยวไปหมดราวกับว่าฉันกำลังยืนอยู่ในจุดที่ห่างไกลจากความเป็นจริง และเฝ้ามองดูมันเกิดขึ้น และ ‘บุคคลผู้ต้องสงสัย’ กำลังยืนอยู่ในใจกลางของพายุที่โหมกระหน่ำใส่บ้านของเรา และเขาก็ได้กลายเป็นบุคคลที่มาจากมิติอื่นที่ห่างไกลจากพวกเราไปแล้ว

พ่อของฉันตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีละเมิดกฎหมายการเลือกตั้งสำนักงานสาธารณะ โดยก่อนหน้าที่จะมีการเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนั้น คุณป้าของฉันก็ได้รับผลักดันจากคุณพ่อให้เข้าสมัครเลือกตั้ง

อย่างไรก็ตามก่อนที่จะมีการประกาศผลอย่างเป็นทางการ ก่อนหน้านี้ก็ได้มีเลือกตั้งล่วงหน้าเสร็จสิ้นไปแล้ว ซึ่งมีการว่าจ้างอาสาสมัครมาลงคะแนนเสียงให้ที่เรียกกันว่า ‘การเร่ขายอิทธิพล’ (ซื้อสิทธิ์ขายเสียง)

จนมาถึงช่วงวันหยุดในเดือนพฤษภาคม หลังจากที่ป้าของฉันแพ้คะแนนการเลือกตั้ง สมาชิกของสภาเทศบาลเมืองจากฝ่ายที่สนับสนุนคุณป้าก็ถูกเรียกตัวเพื่อสอบปากคำโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ และภายในวันเดียวกันพวกเขาก็ถูกจับ สื่อต่างๆ ก็ได้เข้ามาเปิดโปงคดีอื้อฉาวนี้ทันที

พ่อของฉันได้ทำการว่าจ้างนักวางแผนเลือกตั้งมืออาชีพที่ทำงานด้วยความระมัดระวังสูง ได้กล่าวเอาไว้ว่า ‘ถ้าหากว่าแหกกฏแล้วก็อย่าให้จับได้ แม้ว่าจะแพ้เลือกตั้งก็ตาม’ ซึ่งก่อนหน้านี้ฉันเข้าใจว่ามันเป็นการเลือกตั้งที่เป็นธรรมมาโดยตลอด

จนในที่สุดพ่อของฉันกับประสบกับโรคนอนไม่หลับ ยิ่งวันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ คุณพ่อก็เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ และเริ่มนึกถึงภาพของการถูกจองจำในคุก สุดท้ายเขาก็ลงเอยด้วยภาพเหล่านั้น

เมื่อฉันมาถึงที่โรงแรมพร้อมกับคุณตาคุณยายแล้ว ฉันพยายามที่จะทำตัวเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ลึกๆ ภายในใจนั้นกลับรู้สึกหวาดกลัวเหลือเกิน

ฉันไม่ใช่บุคคลประเภทที่มักจะกังวลกับผู้คนรอบข้างซักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม วันต่อมา ฉันจะต้องไปนั่งในห้องเรียนตามปกติเหมือนกับที่เคยทำทุกๆ วัน แต่ครั้งนี้ฉันต้องการกำลังใจ คุณแม่จึงวางมือบนไหล่ของฉันและพูดว่า ‘มันจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เราต้องเดินหน้าต่อไปเหมือนกับช่วงชีวิตที่ผ่านมา’

เพื่อนร่วมชั้นคนแรกที่ฉันได้เจอ ก็ยังคงยิ้มทักทายฉันเป็นประจำเสมอ และคนอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครรู้เลยว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น ซึ่งฉันกังวลว่าอาจจะมีใครคนหนึ่งเข้ามาบอกกับฉันว่า ‘ฉันรู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ’ แต่มันก็ไม่เกิดขึ้น

 

(ภาพประกอบเนื้อหา)

the-remains-of-dreams (2)

 

พ่อของฉันขอประกันตัวในวันเดียวกันที่เขาถูกจับ เขาใช้เวลากลางคืนอันมีค่าภายในโรงแรมแล้วก็กลับมาที่บ้าน คุณพ่อเข้าโอบกอดคุณแม่และตัวฉันพร้อมกับกล่าวคำขอโทษว่า ‘พวกเธอแข็งแกร่งมากๆ พ่อขอโทษด้วยที่พาเข้ามาพัวพันกับเรื่องแย่ๆ แบบนี้’

คุณพ่อพูดเยอะมากเสียจนฉันจำแทบไม่ได้ เพราะรู้สึกอึดอัด มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากมากๆ ที่จะได้เห็นบุพการีมาขอโทษต่อหน้าเราแบบนี้ ฉันทำตัวไม่ถูกและรู้สึกแปลกมากๆ

การเลือกตั้งนั้นก็เหมือนกับปาร์ตี้ที่มันสนุกสุดเหวี่ยงเพื่อให้ถึงจุดสุดยอดแล้วมันก็หายไปในชั่วข้ามคืน หลังจากนั้นคุณก็จะตื่นขึ้นมาราวกับโดนสาดน้ำด้วยน้ำแข็งที่ละลายแล้ว และคุณก็จะนึกได้ว่าเม็ดเงินจำนวนมหาศาลนั้นถูกกลืนกินโดยสัตว์ประหลาดที่มีชื่อเรียกว่า ‘การเลือกตั้ง’

จนกระทั่งจวบจนวันนี้มันช่วยสอนประสบการณ์ให้กับฉัน และมันก็ทำให้ฉันเติบโตมากขึ้น

เราไม่สามารถเลือกเกิดในครอบครัวไหนก็ได้ แต่ฉันก็รู้สึกยินดีที่ได้เกิดในครอบครัวนี้ คุณจะไม่ได้เห็นคนในครอบครัวแสดงความรักและความเชื่อใจออกมาบ่อยนัก แต่เมื่อใดก็ตามที่มีคลื่นยักษ์โหมกระหน่ำเข้ามาเราก็จะช่วยปกป้องซึ่งกันและกัน และสายสัมพันธ์ก็จะเชื่อมเราไว้ด้วยกัน

ลองพิจารณากับบุคคลในครอบครัวของคุณดูบ้างสิ ถ้ามันเกิดขึ้นกับคุณหรือคนในครอบครัวหรือญาติมิตรใกล้ชิด มันจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ไม่ว่าจะพบเจอกับอุปสรรคที่ยากซักแค่ไหน

ถ้าคุณไม่หยุดที่จะเดินหน้าต่อไป คุณก็จะได้พบกับหนทางใหม่ๆ อยู่เสมอ มันเป็นสิ่งที่ฉันเชื่อตลอดมา

และในวันที่ 25 กันยายน 2015 คุณพ่อของฉันถูกตัดสินจำคุกห้าปี แต่ได้รับลดโทษจากการรับสารภาพ เหลือโทษจำคุก 18 เดือน

 

emo3

 

สำหรับการประกวดเรียงความ 65th National Elementary and Junior High School Essay Contest (การประดวกเรียงความระดับประถมศึกษาและมัธยมตอนต้น ครั้งที่ 65) มีผู้เข้าร่วมประกวดมากถึง 22,131 ราย และจากเรียงความของหนูน้อย Ayumi Takada นั้นก็ได้รับคะแนนสูงที่สุด ได้รับรางวัลชนะเลิศอันดับหนึ่งไปครอง
ที่มา : rocketnews24

Comments

Leave a Reply